United States
Λίγοι προορισμοί όπως το Παρίσι προκαλούν μια ισχυρή φαντασία, γεμάτη ιστορίες και αξέχαστα μέρη, ακόμα και όταν μιλάμε για καφέ.
Περπατώντας μέσα από το Μονμάρτρη ή τον Μαράις ο πειρασμός να σταματήσει σε ένα από τα μπαρ που εμπλουτίζει τους δρόμους της πόλης είναι πραγματικά πραγματικά forte.
Έτσι, για να σας κάνει να ζήσετε αυτή την εμπειρία στην καλύτερη περίπτωση, αποφασίσαμε να αναφέρουμε μερικά ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΙΚΕΣ ΔΙΕΥΘΥΝΣΕΙΣ ΤΩΝ ΙΣΤΟΡΙΚΩΝ ΚΑΘΕΝΩΝ στο Παρίσι.
Οι ιστορικοί καφέδες του Παρισιού
Μετά Νέα Υόρκη Και ΠράγαΕπιλέξαμε τη γαλλική πρωτεύουσα για να σας προτείνουμε Οι καλύτεροι ιστορικοί καφέδες: Θα σας συνοδεύσουμε ανάμεσα στα υπέροχα δωμάτια για να απολαύσετε τον καφέ, το τσάι και τη λεπτή σοκολάτα, όπως και στο παρελθόν έκαναν τον Ναπολέοντα, τον Πικάσο, τον Χέμινγουεϊ, το Σιμόνε de Beauvoir και πολλούς άλλους.
Καφέ
Εάν υποφέρετε από τη γοητεία τουΑτμόσφαιρα boémien Σύμφωνα με την τέχνη, τη λογοτεχνία και τη φιλοσοφία, τότε το Café de Flore είναι το μέρος για εσάς.
Το εστιατόριο εγκαινιάστηκε στην αρχή της τρίτης δημοκρατίας, Το 1887, και οφείλει το όνομά του στην παρουσία ενός αγάλματος της θεότητας τοποθετημένο ακριβώς μπροστά από το μπαρ.
Μεταξύ των προστάτων αναφέρουμε τους θεμελιώδεις χαρακτήρες για τον πολιτισμό, τη λογοτεχνία, την κινηματογραφία και τη φιλοσοφία: ο Apollinaire και ο André Breton ήταν τα σημαντικότερα ονόματα μαζί με τον Camus και τον Picasso.
Κατά τη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου και της Απασχόλησης, το Café de Flore μετατράπηκε σε πραγματικό φυλάκιο για το Γαλλική αντίσταση, όπως θυμάται ο ζωγράφος Henri Pellettier: "Στο Flore διασχίσαμε το επάγγελμα σαν έναν ωκεανό, η συντριβή των γεγονότων έσπασε την επένδυση"; Τα ίδια χρόνια, ο Jean Paul Sarte έγραψε επίσης για τον εαυτό του και τον Simone de Beauvoir: "Είμαστε εντελώς σταθεροί εκεί: από τις 9 έως το μεσημέρι δουλεύουμε, πηγαίνουμε στο μεσημεριανό γεύμα και μετά από δύο ώρες επιστρέφουμε και μετά το δείπνο συναντάμε τους ανθρώπους με τους οποίους έχουμε ραντεβού εκεί.
Μπορεί να φαίνεται περίεργο για σας, αλλά ήμασταν στο σπίτι από το Flore. "
Ακόμη και στις επόμενες δεκαετίες το καφέ φιλοξένησε εθνικούς και διεθνώς σημαντικούς χαρακτήρες όπως Hemingway, Capote, Brigitte Bardot, Alain Delon μέχρι Sharon Stone και Francis Ford Coppola Που είπε σε μια γαλλική τηλεόραση ότι ήθελε να μετακομίσει στο Παρίσι μόνο για να έχει πρωινό κάθε πρωί από το Flore.
Εάν επισκεφθείτε αυτό το μέρος, επισκέπτονται τον ειδικό καφέ Flore (επίσης στη σωστή παραλλαγή του με την Baileys), το ειδικό flore σοκολάτας και τη μεγάλη επιλογή του τσαγιού.
Καφέ de la paix
Εγκαινιάστηκε στο μακρινό 1862 Από την Empress Eugenia, ως μπαρ του ξενοδοχείου με το ίδιο όνομα που βρίσκεται στους επάνω ορόφους, το Cafè de la Paix ήταν πάντα ένα παράδειγμα κομψότητας και στυλ για τα επιδιωκόμενα έπιπλα και τις πολύτιμες τοιχογραφίες.
Το Café de la Paix ήταν επίσης ένα σημείο αναφοράς για πολλούς διανοούμενους, πρώτα απ 'όλα Όσκαρ Γουάιλντ.
Λέγεται ότι μια μέρα, από το Café Terrace, στη μέση της ομίχλης, είδε έναν μεγάλο χρυσό άγγελο.
Ο καθένας φώναξε στο θαύμα, αλλά ο Wilde κατανόησε αμέσως το "τέχνασμα": δεν ήταν όραμα, αλλά το μεγάλο άγαλμα που βρίσκεται πάνω από το παλάτι του έργου που για ένα περίεργο παιχνίδι φωτός αντανακλάται στην ομίχλη, ακριβώς μέσα η μέση του δρόμου.
Επίσης σε αυτό το μέρος ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος άφησε το σημάδι του: το 25 Αυγούστου 1944, κατά τη διάρκεια ενός αγώνα για την απελευθέρωση της πόλης, μια γερμανική χειροβομβίδα πυροδότησε μια αρχή πυρκαγιάς.
Οι σερβιτόροι και όλο το προσωπικό, με ξαφνική παρέμβαση, έσωσαν το καφέ από τις φλόγες.
Εάν πρέπει να επιλέξετε όταν πηγαίνετε στο Café de la Paix σας προτείνουμε να περάσετε κατά τη διάρκεια του brunch: ο σεφ Laurent André έχει μεταμορφώσει αυτή τη στιγμή σε μια ταραχή τροφίμων και ποτών, μια ευκαιρία να μην χάσετε.
Καφέ du dome
Αυτό το μέρος Από το 1898 προσφέρει λιχουδιές, πολιτισμό και τέχνη στο γειτονιά του Μονταρπάρνι.
Το Café du Dome έχει προσελκύσει πάντα μια πελατεία που ανήκει στον καλλιτεχνικό τομέα, όπως οι ζωγράφοι, οι γλύπτες, οι συγγραφείς, οι ποιητές, τα μοντέλα και οι έμποροι τέχνης, μεταμορφώνονται έτσι σε ένα σημείο εστίασης για τους καλλιτέχνες που κατοικούν στο Gauche Rive του Παρισιού.
Εκείνη την εποχή, στην πραγματικότητα, θα μπορούσε κανείς να τροφοδοτήσει τον εαυτό του με ένα λουκάνικο της Τολόσα και ένα πιάτο πουρέ για το ισοδύναμο ενός ενιαίου ευρώ.
Το Cafè du Dome αναγνωρίστηκε επίσης ως το πραγματικό σημείο συνάντησης της μεγάλης αποικίας του Αμερικανοί συγγραφείς, αλλά όχι μόνο αυτό, ο οποίος επισκέφτηκε τη γαλλική πρωτεύουσα: ένας συγκεκριμένος όρος ήταν ακόμη δημιουργημένος, οι Dômiers, που έδειξε τη διεθνή ομάδα καλλιτεχνών και συγγραφέων που συγκεντρώθηκαν στις αίθουσες καφέ.
Μεταξύ αυτών ήταν στην πραγματικότητα ο Robert Capa, Έρνεστ Χέμινγουεϊ, Χένρι Μίλερ, Ezra Pound, Gibran Khalil Gibran, Wassily Kandinsky, Amedeo Modigliani και Picasso.
Καφέ
Το Café Procope θεωρείται Ο πρώτος καφές στο Παρίσι Και μερικοί σκέφτονται ακόμη και την Ευρώπη.
Εγκαθίστηκε ακριβώς είκοσι χρόνια μετά την άφιξη, στο γαλλικό δικαστήριο, του ποτού που τώρα είναι γνωστό ως καφέ, από τον σουλτάνο Μωάμεθ IV.
Το εστιατόριο το 1686 ανιχνεύθηκε από ένα Ιταλικά αρχικά από την Acitrezza, Francesco Procopio των μαχαιριών στα οποία οφείλεται το όνομα.
Ο ίδιος χαρακτήρας αποδίδεται τοΕφεύρεση παγωτού. Στη θέση του, στην πραγματικότητα, χρησιμοποίησαν κατεψυγμένα νερά (το granita), παγωτό φρούτων, γλυκά λουλούδια, λουλούδια κανέλας, φραγκίπες, παγωτό χυμού λεμονιού, παγωτό χυμού πορτοκαλιού και σορμπέ φράουλας.
Με εντολή του βασιλιά Louis XIV, αυτός ο επιχειρηματίας ήταν ο μόνος στο Παρίσι για να πουλήσει αυτές τις λιχουδιές.
Σε σύντομο χρονικό διάστημα, ο καφές Procope έγινε ένα από τα σημαντικότερα μέρη της πόλης και συχνάζουν από τους πιο διάσημους χαρακτήρες, από τους La Fontaine, Voltaire, Napoleon, Honore de Balzac, Victor Hugo, George Sand, Paul Verlaine, αλλά και επίσης από τους Robespierre, Danton και Jean-Paul Marat.
Ένας θρύλος το λέει ότι ο Diderot επέλεξε αυτό το μέρος ως τοποθεσία για να γράψει κάποια άρθρα της εγκυκλοπαϊδίας του και ότι ο Benjamin Franklin προετοίμασε "το έργο συμμαχίας μεταξύ Louis XVI και της νεοσυσταθείσας Δημοκρατίας", όπως αποδεικνύεται από μια αναμνηστική πλάκα, θέτοντας έτσι τα θεμέλια του το μελλοντικό σύνταγμα των Ηνωμένων Πολιτειών.
Les Deux Mags
"Magot" στα γαλλικά μέσα "Statuetta της Άπω Ανατολής".
Ένα ασυνήθιστο όνομα για μια καφετέρια, αν δεν ήταν ότι οι εγκαταστάσεις του είχαν προηγουμένως καταληφθεί από εξειδικευμένο telestal σε μετάξι, τυπικά ανατολίτικο προϊόν.
Το σημάδι του, που αποτελείται από δύο μάγους, παρέμεινε αμετάβλητο με την πάροδο του χρόνου.
Από το 1884 Το Les Deux Magots καλωσορίζει τους Παρισιάνους, ακόμη και τους πιο διάσημους, όπως Paul Verlaine, Arthur Rimbaud και Stéphane Mallarmé που παρακολούθησαν το δωμάτιο για το αψέντι.
Το καφενείο παρέμεινε ένα σημείο αναφοράς ακόμη και στις επόμενες δεκαετίες, καθιστώντας μια συνάντηση των σουρεαλιστών υπό την καθοδήγηση του André Breton.
Αυτοί οι διανοούμενοι, το 1933, ίδρυσαν ένα λογοτεχνικό βραβείο που έφερε το όνομα του τόπου.
Η παράδοση είναι ένα σοβαρό πράγμα για το Les Deux Magots.
Απλά σκεφτείτε ότι η οικογένεια που διαχειρίζεται είναι πάντα η ίδια, από το 1914!
Η παράδοση είναι επίσης εμφανής σε ένα συγκεκριμένο παρασκεύασμα, εκείνη της ζεστής σοκολάτας που εξακολουθεί να γίνεται "με τον παλιό τρόπο", δηλαδή, ξεκινώντας από το δισκίο.